Czy używanie folii aluminiowej podczas gotowania jest bezpieczne?
Folia aluminiowa używana jest przez wielu do przetrzymywania lub przygotowywania żywności. Jest ogólnodostępna i często używana, np. do pakowania kanapek.
Obecnie są też produkowane tacki aluminiowe, używane do grillowania.
Około 75% z folii aluminiowej jest używany do pakowania żywności, kosmetyków i produktów chemicznych.
25% wykorzystywane jest do zastosowań przemysłowych (np. izolacja termiczna, kable i elektronika).
Co to jest folia aluminiowa i skąd się wzięła?
Folia aluminiowa to aluminium o cienkiej grubości (0,2 mmm). Folia aluminiowa ma błyszczącą stronę i matową stronę.
Niektóry twierdzą, że to ma znaczenie podczas gotowania. Jednak różnica jest prawie niezauważalna, a struktura folii jest wynikiem technologii produkcji.
W 1886 roku w Szwajcarii, powstała fabryka należąca do JG Neher & Sons, producentów aluminium, wychwytywali oni energię z opadów, by przetwarzać aluminium. Synowie Nehera wraz z dr. Lauberem odkryli w grudniu 1907 r. niekończący się proces walcowania i zastosowanie folii aluminiowej jako folii ochronnej.
W 1911 r. Firma Tobler z Berna zaczęła owijać batoniki czekoladowe folią aluminiową, w tym unikalną trójkątną tabliczkę czekolady Toblerobe.
Do 1912 roku Maggi (dziś marka Nestlé) używała folii aluminiowej do pakowania zup i kostek 1.
Naturalne aluminium w żywności
Aluminium jest jednym z najpowszechniej występującym pierwiastkiem na Ziemi, po tlenie i krzemie.
W niewielkich ilościach można go znaleźć w wodzie, glebie i żywności.
Śladowe ilości znajdują się w takich produktach jak: liście herbaty, szpinak, grzyby czy też mleko.
Stosowany jest też w kosmetykach, np. dezodorantach jako główny składnik.
Aluminium w żywności możne znaleźć się też z innych źródeł takie jak dodatki do żywności: środki przeciw zbrylające (np.: w soli), konserwanty, barwniki, środki zakwaszające 2.
Czy aluminium z opakowań dostaje się do ciała człowieka?
Aluminium jest używane do produkcji folii czy pojemników do żywności. Ale czy dostaje się do żywności, a potem do ciała?
Zdrowe ciało ludzkie ma różne bariery ochrony przed szkodliwymi czynnikami. Jeżeli są nie duże to sobie z nimi radzi.
Mała ilość glinu (<1%) wchłaniana przez układ pokarmowy jest wydalana głównie z moczem i w mniejszym stopniu, w kale.
Dzienne bezpieczne spożycie glinu wynosi 1 mg/kg masy ciała/dobę, co zostało ustanowione przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) Narodów Zjednoczonych (ONZ) 3.
Większość z nas jest narażona i spożywa więcej niż nasze ciała mogą sobie poradzić, glin jest również składnikiem kosmetyków (np. dezodoranty).
W dzisiejszych czasach powszechną praktyką jest owijanie mięsa i ryb przed gotowaniem w piekarniku.
Istnieje wiele różnych czynników, które determinują ilość glinu w żywności:
– temperatura
– rodzaj żywności (kwaśne: pomidory, rabarbar, kapusta)
– niektóre przyprawy
Na przykład w jednym z badań stwierdzono, że gotowanie czerwonego mięsa w folii aluminiowej może zwiększyć zawartość glinu o od 89% do 378% 4.
Takie badania wzbudziły obawy, że regularne stosowanie folii aluminiowej w gotowaniu może być szkodliwe dla zdrowia. Wielu badaczy stwierdziło jednak, że minimalny udział aluminium z folii aluminiowej jest bezpieczny 5, 6.
Z żywości glin łatwo przedostaje się do organizmu człowieka.
Sole glinu mogą być wchłaniane przez jelito i skoncentrowane różne tkanki ludzkie, w tym kości, przytarczyce i mózg. Wysokie stężenia aluminium mają wykryto w tkankach mózgu pacjentów z chorobą Alzheimera 7.
Naczynia aluminiowe
Jedno z badań z 1992 roku, w którym sprawdzono metabolizm glukozy w mózgu w obecności różnych poziomów glinu. Nie potwierdziło, że korzystanie z aluminiowych naczyń, może zwiększyć poziom glinu w diecie 8.
Inne badanie z 2001 roku dowiodło, że gotowanie w naczyniach aluminiowych często powoduje statystycznie znaczące, ale stosunkowo niewielki wzrost zawartości glinu w żywności 9.
Natomiast aluminium dostaje się do organizmu, kiedy zaczyna się używać produktów, które reagują z określoną żywnością. Taka żywność to między innymi produkty kwaśne (rabarbar, szczaw, przeciery pomidorowe, szpinak, kapusta kwaszona) 10.
Podsumowując, profilaktycznie lepiej ograniczyć używanie naczyń aluminiowych.
Choroba Alzheimer’a
Przyczyna choroby Alzheimera jest nieznana, ale uważa się, że jest to spowodowane kombinacją czynników genetycznych i środowiskowych, które mogą z czasem uszkodzić mózg 11.
Jakiś czas temu posądzono glin o wywoływanie choroby Alzheimer’a. Jednak do dziś nie udowodniono, że jest przyczyną tej choroby, a może skutkiem 12.
W mózgach chorych znaleziono wysokie poziomy aluminium.
Naukowcy przeprowadzający badanie w 2011 roku stwierdzili, że małe ilości aluminium mogą być neurotoksyczne i potrafią się kumulować w tkankach mózgu 13, 14.
Co powoduje duża ekspozycja na glin?
Aluminium może powodować (w przypadku ekstremalnego narażenia) specyficzną encefalopatię z zespołem otępiennym.
Ta aluminiowa encefalopatia jest odrębną chorobą i nie jest tym samym, co otępienie typu Alzheimera.
Podwyższone stężenia glinu można wykryć w mózgach pacjentów z chorobą Alzheimera. Jednak nie jest jasne, czy aluminium jest przyczyną zmiany, czy też to wtórna, niezależna zmiana ma miejsce z powodu patologii Alzheimera.
Badania epidemiologiczne dostarczają jedynie bardzo niepewnych wskazań na związek między narażeniem na glin i chorobą Alzheimera 15.
Aluminium i nowotwory piersi
Od jakiegoś czasu trwa dyskusja, czy stosowanie antyperspirantów zawierających glin może powodować raka piersi 16
Podwyższone poziomy glinu obserwowano również w płynie brodawek sutkowych od pacjentek z nowotworem sutka, a także w zmienionych tkankach piersi 17, 18.
Jednak glin nie wydaje się być wyzwalaczem guzów, ale zamiast tego jest przechowywany w większym stopniu w tkance nowotworowej, podobnie jak inne minerały.
Na przykład karmienie szczurów rakotwórczą substancją nie zawierającą glinu powodowało guzy gruczołu mlekowego, w których zmierzono znaczne podwyższone poziomy glinu.
Ponadto, oprócz glinu, zaobserwowano znacząco podwyższone stężenia innych minerałów 19.
Obecnie nie ma dowodów na związek między ekspozycją na glin i rozwojem raka piersi lub choroby Alzheimera.
Konieczne są dalsze badania nad narażeniem wewnętrznym po zastosowaniu w określonych zastosowaniach i toksyczności aluminium.
Z punktu widzenia medycyny prewencyjnej, narażenie na glin powinno być utrzymywane na jak najniższym poziomie (zasada minimalizacji).
Naturalny antyperspirant: olej kokosowy + trochę sody + olejek eteryczny dla zapachu
Co zrobić, żeby ograniczyć przedostawanie się glinu do organizmu?
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zgodziły się, że poziomy poniżej 2 mg na kilogram masy ciała (1 kg) na tydzień raczej nie spowodują problemów zdrowotnych 20.
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności stosuje bardziej ostrożne szacunki 1 mg na 1 kg masy ciała na tydzień 21.
Zaleca się unikanie używania garnków lub naczyń aluminiowych do kwaśnych lub solonych produktów spożywczych, takich jak sos jabłkowy, rabarbar, przecier pomidorowy lub śledź solny ze względu na zwiększoną rozpuszczalność aluminium pod wpływem kwasów i soli, zapobiegając profilaktycznie „niepotrzebne spożycie” aluminium 22.
Warto też unikać sztućców i innych przyborów do wyżej wymienionych produktów.
Żywność pakowana w aluminium na wyższe poziomy glinu niż domowe produkty 23.
Podsumowanie
Aluminium jest obecne w wielu produktach, jest popularnym pierwiastkiem na kuli ziemskiej.
Sama folia aluminiowa nie powinna stanowić wielkiego problemu.
Trzeba jednak sobie uświadomić, że jest w większej ilości produktów i wtedy można się zastanowić z czego zrezygnować, by ograniczyć aluminium w swoim życiu.
