Jakie zanieczyszczenia występują w miodzie?


Hipermarkety obfitują w wiele rodzajów miodów o dość zróżnicowanych cenach. Zazwyczaj słodki nektar nie należy do tanich produktów. A to dlatego, że potrzeba odpowiednich warunków klimatycznych oraz określonych roślin do produkcji miodu i oczywiście pszczół. Często też producenci świadomie lub nieświadomie doprowadzają do zafałszowań oraz zanieczyszczeń miodu.

Miód jest sprzedawany na rynkach międzynarodowych, a kraje europejskie powinny przestrzegać określone standardy przez Codex Alimentarius (ogólny zbiór norm żywności, mający na celu ochronę konsumenta). Niemniej jednak, kraje europejskie, USA, Kanada, Australia i Indie mają też własne odrębne normy. Dlatego w jednych krajach dozwolone są pewne substancje (np. antybiotyki), a w innych nie są dozwolone w ogóle.

Pestycydy

Pestycydy kumulują się w roślinach, a przez to szkodzą nie tylko pszczołom, ale i ludziom. Wpływ narażenia na działanie pestycydów waha się od łagodnego podrażnienia skóry po wady wrodzone, nowotwory, zmiany genetyczne, zaburzenia krwi i nerwów, zaburzenia endokrynologiczne, a nawet śpiączkę lub śmierć 123.

Z przeglądu badań wynika, że wiele państw przekracza normy stosowania pestycydów, w Polsce również się to zdarza 4.

Przeprowadzono badania dotyczące zawartości produktów leczniczych. Wykazały, że polski miód cechuję się wysoka jakością. Jednak znaleziono ślady substancji do zwalczania pasożytów 567.

Antybiotyki

Antybiotyki znajdują się w miodzie, ponieważ są one stosowane do leczenia chorób bakteryjnych. Ich resztki pochodzą również ze środowiska i niewłaściwych praktyk pszczelarskich.

Są aplikowane w dużych dawkach w leczeniu zakażeń lub w małych dawkach jako „promotory wzrostu”. Przykładami antybiotyków są: streptomycyna, sulfonamid, chloramfenikol, tetracyklina.

Od 2005 roku znajdowano sukcesywnie zanieczyszczenia w próbkach z miodów z Indii wwożonych do USA i UE. W 2006 roku około 14% próbek zanieczyszczono tetracykliną, a w latach 2007-2008 około 28% próbek. W latach 2009-2010 z 362 próbek miodu przebadano, aż 29,2% próbek miało więcej antybiotyków niż dopuszczono w przepisach 8.

Naukowcy wykazali, że leczenie dzieci chloramfenikolem jako antybiotykiem może powodować podatność na uszkodzenia DNA i rakotwórczość. Według ekspertów ilość chloramfenikolu stwierdzona w miodzie mimo niewielkiej ilości, może powodować ciężkie reakcje, np.: niedokrwistość aplastyczną (anemię). Istnieje wiele przesłanek, że miody z Chin są przemycane właśnie przez Indie i Wietnam do Europy 9.

Stosowanie antybiotyków w pszczelarstwie jest nielegalne w niektórych krajach UE. Nie ma ustalonych przepisów, co do zawartości antybiotyków w miodzie. Oznacza to, że miód z pozostałościami takich zanieczyszczeń nie może być sprzedawany 10.

Stosowanie antybiotyków w pszczelarstwie jest nielegalne w niektórych krajach UE.

Niektóre kraje, takie jak Szwajcaria, Wielka Brytania i Belgia, ustaliły limity działań (poziom antybiotyków w miodzie, za którymi próbka jest uważana za niezgodną z przepisami) w odniesieniu do antybiotyków w miodu.

W Szwajcarii badanie obejmujące 75 próbek (34 pochodzących z krajów azjatyckich) wykazało, że 13 próbek zawiera reszty chloramfenikolu .

W Grecji 251 próbek miodu wytworzonych w poprzek analizowano metodą chromatografii cieczowej w celu wykrycia reszt pochodnych tetracyklin; 29% próbek zawierało reszty tetracyklinowe .

Spośród 3855 próbek miodu, 1,7% próbek nie spełnia standardów UE. W próbkach miodu wykryto streptomycynę, tetracyklinę, chloramfenikol, nitrofurany, tylozynę i chinolony .

Metale ciężkie

Znajdujące się w miodzie metale ciężkie powyżej dopuszczalnych poziomów zanieczyszczeń prowadzą do toksyczności. Zatrucie jest spowodowane niezdolnością do metabolizowania tych metali ciężkich, co prowadzi do ich gromadzenia się w narządach. Ołów może powodować uszkodzenie mózgu, nerek i układu nerwowego 14.

Główne źródła metali ciężkich w miodzie zależy od miejsca zbierania nektaru przez pszczoły. Miód z roślin usytuowanych przy ulicach lub okolicach przemysłowych ma więcej tych metali niż miód z miejsc mniej uprzemysłowionych 15.

Drobnoustroje

Obecność mikroorganizmów w miodzie może wpływać na jakość i bezpieczeństwo. Mikrobami znalezionymi w miodzie są bakterie, pleśnie i drożdże. Pochodzą one z pszczół, nektaru lub ze źródeł zewnętrznych. Miód ma właściwości antybakteryjne zapobiegające wzrostowi wielu mikroorganizmów 16. Jednak jest kilka drobnoustrojów, które mogą pojawić się w słodkim nektarze.

Najbardziej znaną bakterią jest Clostridium botulinumZ tego względu dzieci poniżej 1 roku życia nie powinny spożywać miodu, ponieważ może powodować zatrucie pokarmowe. W Stanach Zjednoczonych około 25% produktów miodowych zawiera zarodniki Clostridium botulinum 1718.

O czym trzeba wiedzieć?


Na wielu z nich na etykietach jest adnotacja: „mieszanka miodów pochodzących z państw Unii Europejskiej i spoza UE”. Dopuszczone do obrotu miody powinny być bezpieczne i nie stanowić zagrożenia dla zdrowia konsumentów. Dlatego jest tak ważna kontrola importowanych produktów.

Niewiele osób wie, że po pierwsze, że jest taka informacja i co ona oznacza. Często mieszanka pochodzi z krajów azjatyckich, ale może też europejskich. Tak naprawdę nie wiadomo. Nie ma zalecania podawania wszystkich krajów pochodzenia.

Nie znalazłam badań na temat takich miodów, co jest niepokojące. Niestety możliwe jest, że takie mieszanki miodów mogą być zanieczyszczone antybiotykami i pestycydami czy metalami ciężkimi. Na rynku jest mnóstwo nieoznakowanych miodów, część z nich również może być zafałszowana bądź zanieczyszczona.

Najlepiej kupować miody ze sprawdzonych źródeł od lokalnych pszczelarzy.

Chcesz wiedzieć w jakiej temperaturze miód traci swoje właściwości kliknij tu.